TIERRA

Caracolín de ruxerrux

sobre foles cubiertes de sentimientos,

lluvia desferrada nes sensaciones

recoyíes pol sele silenciu,

marmurar ente gotes floriaes

cuando cayen les xelaes d’iviernu,

airón d’esperances valdunes

na nueche d’arumoses lluces,

tierra ente foles,

tierra de silenciu,

tierra floriada d’esperanza,

tierra,

arródiame col dulzor de la llume

d’esi llar que fala llariegu

nuna nube ente cumes

d’amor.

El llunes que vien, 28 d'avientu, espublizaré un microrrellatu qu'espero seya del vuesu gustu. Tres d'ello, el llunes 4 de xineru entamaré una nueva aventura, los Payares. Nun son meses del añu, nin poblaciones prestoses, nin sitios nos que meten la paya... Ye un apellíu, y a la xente que lo lleva pásen-y histories abondoses que de xuru vais lleer. Hasta entós, ta llueu.


.