CUÉLEBRE

Mar cuayao,            destierru de Cuélebres,

agües de corazón xeláu

qu’arrampuñáis les migayes

de lo qu’un día foron  abondoses ayalgues,

dexái que les ales de serpiente

tornen espardise pela tierra los astures,

que de nueves ruxan les escames

qu’arguyoses glayen el soníu d’un pueblu.

Mar cuayao        , caxa fuerte d’impuestos,

estrozadora del valir de les ayalgues

del saber astur,           de la llingua los Cuélebres,

cuantes más cargues impositives nos impongas

más llibres volaremos tres los vieyos Cuélebres

que nos guíen a les tierres verdes d’esperanza,

a la oficialidá de ser astur, cuélebre,   tierra,         corazón,

llingua de soníos en llibertá.

Collacie/os, los proyeutos de futuru escribiendo llévenme a facer d'esti blog dalgo qu'apaecera ensin periocidá dala. Tres, tres son los proyeutos nos que tare somorguiáu y que me van impedir siguir espublizando dos veces al mes el blog. Sicasí, si me queréis lleer de contino, voi continuar en  https://www.facebook.com/nelmoran , ehí atoparéis los escritos davezu. Hasta la prosima espublización, ta llueu.

.